Prins Max is geveld..

Onze prins Max is ziek, geveld door een oorontsteking, een zware. Waren wij zaterdagavond nog gezellig bij Oom Nils & tante Nienke, zondagochtend stond Max op met koorts. In de loop van de dag liep die koorts op. Hij maakte een iets mindere indruk, dus naar de huisartsenpost. En ja hoor, een oorontsteking, dus aan de neusdruppels en paracetamol. Gelukkig slaapt Max nog steeds goed 's nachts, dat scheelt een hoop en hij lijkt er niet veel pijn van te hebben. Althans, bij vlagen speelt hij gewoon en loopt hij door het huis 'as usual'. En bij vlagen zit ons zielige, zieke, witte mannetje als een dweil bij ons. Koorts werd niet echt minder en dus dinsdag weer naar de huisarts.... nog steeds een fixe ontsteking en nu ook een beginnende aan het andere oor, ach ach ach. Nog bijna gestikt bij de arts, omdat het plastic tuutje van het kijkplampje eraf schoot in Max zijn keel. Kortom, een hele belevenis. Mijn hart sloeg mijn lijf uit en leefde gewoon een eigen leven daar in de kamer van de arts. Papa stond er ook bij en bleef rustig, maar schrok zich ook de T.....g! Even later zat Max alweer met zijn beker op haar bureau te slaan, om daar wat natte plekken achter te laten, terecht overigens. Nu is het woensdag, na twee antibiotica shotjes gaat het wat beter met Max. Hij wil al niet meer slapen, alleen maar spelen. Dus dat gaat de goede kant op. Het wordt een rustige tweede kerst voor ons moppie.

Max loopt; http://www.youtube.com/watch?v=4f47EdwmcYI

kopieer bovenstaande link en zie Max zijn eerste stappen zetten! En let op z'n trotse koppie..

Hij loopt!!

Een historisch moment: Max heeft vandaag zijn eerste stapjes los gemaakt. Het zat er al een beetje aan te komen, ging steeds vaker los staan. En vandaag, vanuit het niets, echt ineens.... zette hij zijn eerste stapjes. Hij loopt nu hele kleine stukjes, van het ene ding waar hij zich aan vast kan houden naar het andere, maar toch. Wat een held. En TROTS dat hij is, althans zo kijkt hij. Nu gaat het echt snel denken wij. Vanmiddag liep hij al echt een stukje heen en weer. En het is hem een keer gelukt om vanuit zitten zonder hulpmiddel te gaan staan. Dat ging nog een beetje klungelig en lukte daarna ook niet meer. Maar toch, wat een held. Het word nu echt een keine, maar zeer bijdehante dreumes. Leuk leuk. "Live footage" volgt uiteraard zo snel mogelijk!

Update

Het is alweer een tijdje geleden dat wij over Max hebben bericht. Hier dan een update van de afgelopen periode. Max heeft vier kiesjes, zes tanden en nu toch wel echt duidelijk blonde lokken. Hij is 82 cm groot en weegt ca. 12 kilo. Hij brabbelt er lustig op los, schijnt op het kinderdagverblijf "lekker" te hebben geantwoord op de vraag: " Max, wil je nog een koekje"? Afgelopen week heeft hij 's nachts van 00:30  - 01:30 uur een monoloog gehouden in zijn bedje over de zin van het leven en zijn rol daarin (ofzo, het klonk in ieder geval erg interessant)

Hij vindt het geweldig om rond te lopen (nog niet los, dat zit er wel echt aan te komen). Alles wat hij kan vinden beweegt hij voort, en hij erachter aan. Alles wat in de weg ligt wordt meegesleept, met of zonder brute kracht. Hij is best snel, soms komt bij bijna langsgerend. Wij denken dat als hij eenmaal los kan lopen, wij hem bijna niet kunnen bijhouden! Hij kijkt altijd heel trots als hij langs komt. 

Regelmatig vinden wij barkrukken, poefjes, stoelen, zijn loopauto en loopstoeltje (die laatste twee zijn daadwerkelijk bedoeld om mee/achter te lopen) in de gang. Als hij op de gangmat is beland, waar hij tot voor kort zelf niet af kon komen, stak een luid protest op vanuit de gang. Vertaling daarvan: help mij NU, ik kan niet meer verder. Uiteraard geven wij daar gehoor aan... Hij kan er nu zelf af. Hij kan sturen met zijn loopauto. Hoewel hij het buiten het leukst vindt om niet te sturen en akelig dicht langs geparkeerde auto's te gaan. 

Hij heeft heilig ontzag voor de keukenmachine van Papa, maar durft er toch niet te dicht in de buurt te komen. Hij zit graag op het aanrecht als wij in de keuken bezig zijn.  

Hij stopt graag dingen ergens in en haalt ze er ook graag weer uit. In zijn loopauto zit en klepje wat open kan. Regelmatig zijn wij de afstandsbediening kwijt. Na lang zoeken en wellicht een korte vloek, denken wij "hij zal toch niet in zijn loopauto zitten"? JA dus..!

Eten doet hij nog steeds niet echt warm. Hij stopt weleens wat zijn mond, maar als hij iets niet lekker vindt, steekt hij zijn tong uit, met het betreffende stukje viezigheid erop, verwachtende dat wij het eraf halen. 

Hij kan ook de trap opkomen, tree voor tree uiteraard en natuurlijk onder begeleiding.  Soms neemt hij wel een echte stap. Bij iedere tree kijkt hij achterom of wij het allebei wel zien!

Hij speelt heel graag Kiekeboe. Het liefst met de schuifdeur in de gang. Hij aan de ene kant en iemand aan de andere kant. En dan heel langzaam de deur open schuiven, zodat hij een oog laat zien. En dan heeft hij heel veel lol, erg grappig. 

Verder blijft het nog steeds genieten met de man. Het is en blijft een vrolijke moppie, met een erg ondeugende blik. 

Dreumes!

Max is een jaar, de feessies zijn voorbij, het "echte" leven is weer begonnen. Hij loopt vrolijk door het huis, met behulp van alles wat hij onderweg vindt, nog niet los! Haalt graag alle boeken uit de boekenkast, kijkt lachend om als je NEE zegt wanneer hij dat doet. Heeft meer en meer een eigen wil en laat dat erg merken, op het dramatische af soms. Hij wil soms wel en soms niet avondeten. Wil waarschijnlijk duidelijk maken dat HIJ dat beslist, en niet WIJ zoals het het afgelopen jaar is geweest!  Hij bijt koekjes nu eindelijk stukje voor stukje af, waarbij hij daadwerkelijk een hap doorslikt alvorens een nieuwe te nemen. Dat deed hij voorheen, tot grote angst van vooral mama!, niet. Dan hapte hij door tot hij de hele zooi in zijn mond had en ging dan kokhalzen omdat het teveel was (joh!) Gaaf dus om te merken dat sommige dingen echt wel vanzelf komen. Het leukste is nu even om te zien hoe blij Max wordt van muziek. Hij heeft zo'n loopauto waar verschillende deuntjes op zitten. Sinds hij de juiste knop heeft ontdekt is dat wat hij het liefste doet: een knoppie indrukken, muziekie laten klinken en dan met een grote grijns naar ons kijken en wat bewegingen erbij maken, dansen kun je het niet noemen, maar het gaat een beetje die richting op. Erg lief. Hij kan zichzelf ook goed vermaken, dan zit hij echt een tijdje op de grond te spelen met de dingen die om hem heen liggen. Hij komt soms even een kus halen of wat aandacht en dan gaat hij weer vrolijk verder. Wat een mop!

Feessie bij Kiekeboe

Max had ook een feessie te vieren bij kinderdagverblijf Kiekeboe. Daar gaat hij twee dagen per week naar toe, hij heeft het er onwijs naar zijn zin. Uitgerust met fototoestel, camera, zelfgebakken taart (door papa, dat weten we allemaal), traktaties voor Max zijn vriendjes, gingen wij naar Kiekeboe. Max was een beetje overrompeld. Hoewel, hij werd neergezet in de kring met andere kindjes om hem heen en had veel praatjes. Hij kroop naar zijn vriendje Raffael, ik dacht nog: ach wat lief, pakte zo zijn bekertje drinken af en zette het aan zijn eigen mond! Er grappig.  Dat vond Max overigens niet, toen ik het uit zijn handen probeerde te pakken. Anyway, er werd gezongen, iedereen kreeg een muziek instrumentje, Max kreeg een kadotje, het was een groot succes. Erg leuk om dat allemaal te zien. Zondag heeft Max nog een keer een feessie, dan is het weer even genoeg voor een tijd!

1 JAAR!

Max is vandaag 1 jaar geworden! De slingers hingen, cadeau was ingepakt. Max kwam vanmorgen naar beneden en moest alle slingers stuk voor stuk bewonderen! Vervolgens snapte hij niet echt de bedoeling van zijn cadeau uitpakken, maar toen het eenmaal uitgepakt was vond hij het geweldig. Onze held heeft er rooie wangen van! 

Wat is de tijd snel gegaan zeg, vorig jaar een klein hummeltje, nu een dreumes van ruim 11 kilo die zijn eerste stappen heeft gezet en een eigen wil heeft. Heerlijk. Het wordt nog steeds leuker en is elke dag genieten met en van de man. Zondag is er een feessie voor de kleine man. Vandaag komen er wat mensen langs, dus ook vandaag uiteraard feest!  

Bijna 1....

Max wordt over twee weken 1 jaar, wat gaat de tijd toch snel. De ontwikkelingen gaan nu ook snel, vooral op het gebied van moppies eigen willetje. Hij kan meer, wil meer en is het zeer zeker niet meer overal mee eens. Hij geeft dit aan door hard te huilen, schreeuwen zelfs. Kijkt erg verongelijkt en, als hij op de grond zit, maait ook wild met zijn beentjes en voetjes om zijn ongenoegen kracht bij te zetten. Daarnaast wil hij soms niet neergezet worden op de grond, hij overstrekt dan zijn hele lijfje en gooit zijn hoofd (wat best groot en zwaar is) in volle vaart naar achteren. Vooral moeders moet hem dan goed vasthouden, anders valt hij zo uit haar armen met zijn 11,5 kilo.... Gevolg is trouwens ook dat je hem dus niet op de grond kan neerzetten, maar hem als een soort plank neerlegt, waar hij vervolgens luid huilend protesteert.

Daarnaast is er iets gebeurd wat wij voor onmogelijk hielden (hij is tenslotte een Bakkertje...): Max eet zijn avondeten niet meer. Waar hij eerst lichtelijk hysterisch al zijn ledematen bewoog in afwachting van de volgende hap, nu gaan de lippen stijf op elkaar en wordt het hoofd afgewend als hij denkt dat papa en mama de eerste hint niet begrijpen. Het schijnt weer goed te komen en er allemaal bij te horen.

Max is ook voor het eerst op de fiets geweest, die happening had wat vertraging opgelopen bij ons. Hij vond  het wel geweldig, als een prins op zijn troon keek hij om zich heen. 

En.. de eerste weelderige lokken zijn eraf. Max heeft nog niet een hele dikke bos, maar op een aantal plekken zaten toch echt te lange plukken, dus is hij "in model geknipt". Op de foto kun je mooi zien wat Max nu al in zijn blik kan leggen. Van wie zou hij dat nou hebben? 

Het blijft genieten met de kleine prins....

Original footage of Max's first steps

Hoera hoera... Max kan lopen achter zijn BabyWalker.... En je kan daar deelgenoot van worden door op onderstaande link te klikken (kopieeren!). Wij hebben er in ieder geval van genoten, wij hopen jullie ook. 

Dikke kus, Sjen, Mien & Max. (Die op dit moment de bar aan het verkennen is en de mensen verwelkomt door iets te schreeuwen) 

http://www.youtube.com/watch?v=R1hRLe6w9Lg

1e filmbeelden van Max!

Nog niet gelukt om filmbeelden op deze site te krijgen (beperkt internet beschikbaar in dit gehucht + nog geringe apple kennis van mij), maar op youtube hebben we beelden van de eerste dagen gezet!

volg onderstaande link:

http://www.youtube.com/watch?v=xx3PcoQYoK4

veel plezier!

Het is bijna 11 maanden en het loopt....

Zoals gezegd hebben we het heel leuk. Onze Max is goed geluimd en vindt alles leuk en interessant. Hij gaat buiten in bad, ziet veel natuur en bomen, de blaadjes die heen en weer gaan aan de bomen door de wind, de regen en alles is even boeiend. Een hondje wat langsloopt, kindertjes die langsfietsen, noem maar op. Wat een belevenissen voor de kleine man. Wij zitten nu in de bar dit te schrijven en sinds vanmiddag loopt het kleine heldje, geholpen door iets uiteraard. Dus moet hij hier ook uit de kinderwagen en op de houten vloer met een stoel zich voortbewegen. Dit terwijl hij kleine gelukzalige geluidjes maakt. Lovely....

VakantieMax,….. gezellig he?

Een historische gebeurtenis: op zaterdag 23 augustus 2008, in Bois du Bardelet, heeft Maxim Miente Bakker zijn eerste stapjes gezet. Achter zijn Babywalker. Hij ging wel vier keer heen en weer in het huisje, met een brede grijns op zijn toet! Wat een held. Dus het begin is er, van de onrust die een lopende Max met zich mee zal brengen. Want met alles wat hij meer kan, komt ook meer wil om te doen wat hij wil. En dat kan niet altijd. Je ziet en hoort dan al echt dat hij goed gefrustreerd is.

Verder zit de eerste week genieten erop. We hebben het heerlijk hier en dat komt ook in belangrijke mate doordat Max het zo naar zijn zin heeft. Hij vindt alles erg interessant, vindt het vooral heel leuk om buiten te zijn. Soms is het nog te koud en dan staat hij echt op het glas van de deur te slaan en een beetje te zeuren, tot de deur dan opengaat! Verder is hij al in drie kastelen geweest, zo mee op de arm van papa het hele gedoe door. Hij kijkt zijn ogen uit, speelt wat kiekeboe met mama en dan heeft hij genoeg lol. Daar waar het kan, zetten we hem neer zodat hij kan kruipen. Daar maakt hij dan ook gretig gebruik van. Leuk om te zien. Al met al geweldig genieten nog steeds. 

Les Bois du Bardelet

We hadden het al voorspeld…. Maar het is een genot om met Max op vakantie te zijn. Hij heeft het onwijs naar zijn zin. Dat denken we althans. Maar dat wordt ondersteund door een megavrolijk mannetje, dat veel speelt en ongeveer alleen maar lacht. Hij is steeds meer klanken aan het oefenen en steeds meer aan het ontdekken dat er volume in zijn stem zit, grappig. Hij vindt het machtig mooi om de blaadjes aan de bomen te zien bewegen door de wind. Ook heeft hij zijn eerste tand door zijn lip gehad, erg zielig. Daarnaast gaat hij overal staan, waar het mogelijk is en eigenlijk ook waar het niet mogelijk is. Erg grappig, zitten wij aan tafel,  hoor je van onder wat kreun geluidjes, zie je ineens twee handjes op het tafelblad en dan een voorhoofd met wat haar en twee guitige ogen. Ook heeft hij moeite met het snappen van de eindigheid der dingen… Wij hebben een houten terras wat op een gegeven moment ophoudt, Max heeft dat niet door. Als hij mama achterna wil, stort hij zich dus zo in het diepe, gelukkig zit papa op te letten en gebeurt er niets. Max alleen maar aan het bewegen, wil overal naar toe en alles ontdekken. Hij slaapt dan ook heerlijk, heeft hij wel nodig om alles te verwerken! Wij hebben het heerlijk en vandaag met zijn drieën geborreld. Papa en mama aan het bier en pistachenootjes , de kleine kabouter aan de diksap en snack a jacks Wat een heerlijkheid.

Als de kleine kabouter naar bed is, genieten papa en mama van elkaar, het uitzicht, de franse wijnen en natuurlijk de BBQ kunsten van papa!

Wij gaan op vakantie en nemen mee... MAX!

Vrijdag 15 augustus is het gezin Baker Zoet vertrokken voor twee weken heerlijk genieten in La Douce France. De reis verloopt voorspoedig, maar 650 km rijden, dat heb je met zo'n kleine. Die vermaakt zich trouwens prima tussen alle ingepakte spullen. Hij slaapt ook nog wat. Ergens in België maken wij onze eerste stop. Max is een beetje beduusd en kijkt wat verdwaasd om zich heen. De tweede stop gaat het al een stuk beter, hij heeft veel praatjes, is vooral ook zijn volume aan het oefenen. Erg leuk! Hij stoeit wat af met papa. Hij lijkt door te hebben dat dit een ander soort autotrip is. Wel grappig dat hij het verder nog niet doorheeft, het concept vakantie. Als we om 17:00 uur aankomen in les Bois du Bardelet, ons onderkomen voor de komende twee weken, worden we geëscorteerd naar ons Chalet aan een meertje, ziet er leuk uit. Eenmaal binnengekomen zetten we Max op de grond met wat speelgoed om hem heen. Binnen no time kruipt Max de hele toko rond, alles is zonder drempel dus een paradijs voor hem. Van buiten naar binnen, van binnen naar buiten, alle kamers verkennen, dan weer met zijn eigen speelgoed spelen. hij vindt het geweldig... Wat gaaf om te zien als het mannetje zo geniet. Dat belooft veel goeds voor de komende dagen. 

De held...

Alweer een tijdje geleden en wij hebben het idee dat de ontwikkelingen nu snel gaan. Max is geobsedeerd door knopjes. Alles, maar dan ook alles wat knopjes heeft, vindt hij interessant. Telefoons, laptops, afstandbediening etc. En Max heeft zelf genoeg dingen met knopjes, speelgoedtelefoon etc. Maar dat schijnt dan weer minder interessant te zijn. Papa's laptop staat op nummer 1 op de Old time favorites.

Daarnaast is hij groot eetfan, hij heeft dat natuurlijk van geen vreemde. Als wij aan het einde van zijn maal zeggen: opperdepop, begint hij hard te huilen.

Ook kan Max staan, zij het nog niet los. Maar hj trekt zich overal aan op. Het nieuwste trucje dat hij zichzelf aan het aanleren is, dat hij vanuit stastand ook zelf weer kan zitten. Dit gaat helaas gepaard met het stoten van zijn hoofd op de vloer of hard op zijn billen terecht komen. Hij draagt dat lot waardig. Is het verdriet het ene moment enorm groot, het volgende moment onderneemt hij alweer een nieuwe poging. De held. Als wij hem in de box zetten, staat hij ook in no time, en daar kan hij wel een aantal stapjes zetten, hij komt van de ene kant van de box naar de andere! Dat is nogal wat toch?

Max heeft ook twee tandjes bovenin, kwamen in een avond door en er staan er nogal wat op doorbreken lijkt het. Al met al veel ontwikkelingen. Dat maakt dat Max zijn wereld redelijk op zijn kop staat en hij wil dar graag laten weten lijkt het. Hij is nogal eenkennig, boos als iets niet lukt, of hij het anders wil dan wij. Kortom.. hij krijgt een eigen willetje. Mooi om te zien. Het is en blijft genieten met de kleine man.

Staan...

Hebben we net het berichtje geplaatst van succesvolle pogingen die Max doet om te gaan staan, trekt hij zich gewoon vanuit zitstand op aan zijn box om te gaan staan. Heel kanp. Hij lijkt er zelf van te schrikken. Hij doet het niet zo vaak en soms met hulp van papa, maar staan kan hij! We hadden al 1 traphekje op zolder, omdat zowel Mien als ik daar weleens werken en Max er dan bij is en snel richting trap kroop. Nu moeten we dus ook 1 beneden, want een beetje kunnen staan is blijkbaar niet genoeg voor meneer Max. Vandaag moest hij ook de eerste twee treden van de trap beklimmen. 7 juli 2008. De rust is definitief voorbij denken wij...

Kiekeboe

Alweer een tijdje geleden sinds de laatste foto. En wel veel ontwikkelingen. Max kruipt als een gestoorde, gaat overal heen. En net natuurlijk daar waar hij niet mag komen. Wij moeten nog steeds het huis meer Max-proof maken. Daarnaast is hij zich aan het optrekken. Hij staat nog niet hoor, maar heeft al wat succevolle pogingen gedaan waarbij hij zich aan iets optrekt tot een redelijke stastand, geholpen door papa of mama. Hij lacht nog steeds heel veel, eet heel graag en huilt best hard als zijn eten op is. Het is echt een heerlijk mannetje. Verhoudheid lijkt nu eindelijk over, hij is veel verkouden geweest. Hij heeft krentenbaard gehad (klinkt smeriger dan het is) en had toen ook hoge koorts. Maar daar zijn we allemaal weer doorheen. Nu lekker veel naar buiten, in een rompertje, met zijn lekkere dikke beentjes. Wat een genot!

Max is er klaar voor...

Max heeft zijn uitrusting voor het EK gereed. Hij heeft een oranje speentje met Hup Holland Hup erop. Een aantal oranje shirtjes en een oranje broekie. En vooral zijn poloshirtje met De Leeuw en zijn naam erop is favoriet. Let the games begin.....

TIjgertje

de foto's spreken voor zich.....

Lekker lezen

Moppie vint het leuk om een boekie te lezen. Hij zit lekker op zijn kleedje en slaat een willekeurig boekje open. Hij vindt het vooral leuk om het zelf open en dicht te doen. Verder gaat het heel goed met de man. Miente is met hem naar het consultatiebureau geweest en daar waren ze ook zeer tevreden. Hij is nu 73 cm, 8850 gram en zijn hoofd is ook flink, maar dat wisten we al! Hij is ook flink aan het tijgeren en bijna aan het kruipen. Hij zit soms op zijn op zijn knietjes, maar dan weet hij nog niet hoe hij verder moet. Heel gaaf om te zien die ontwikkelingen.

Vakantieeeee

Afgelopen weekend waren wij voor het eerst een weekendeje op pad met de kleine man. Oma Ankie was ook mee. Was erg gezellig en het hoogtepunt was natuurlijk de kleine muppet in het zwembad. Hij vond het vooral erg leuk om in de warmte rondgedragen te worden. Toen hij met papa te water ging betrok zijn smoeltje wel een beetje. Hij slaakte ook wat geluidjes die richting een huil gingen, maar dat niet helemaal werden. Wij waren hem natuurlijk aan het aanmoedigen, dus hij dacht waarschijnlijk: als zij het leuk vinden, dan zal het wel maar ik weet het nog niet helemaal.... Uiteindelijk zijn vertrouwde nijntjeboekje erbij gehaald en verder alles uit de kast getrokken en toen begon hij het bijna leuk te vinden. De schat!