zondag 27 juli 2008

De held...



Alweer een tijdje geleden en wij hebben het idee dat de ontwikkelingen nu snel gaan. Max is geobsedeerd door knopjes. Alles, maar dan ook alles wat knopjes heeft, vindt hij interessant. Telefoons, laptops, afstandbediening etc. En Max heeft zelf genoeg dingen met knopjes, speelgoedtelefoon etc. Maar dat schijnt dan weer minder interessant te zijn. Papa's laptop staat op nummer 1 op de Old time favorites.
Daarnaast is hij groot eetfan, hij heeft dat natuurlijk van geen vreemde. Als wij aan het einde van zijn maal zeggen: opperdepop, begint hij hard te huilen.

Ook kan Max staan, zij het nog niet los. Maar hj trekt zich overal aan op. Het nieuwste trucje dat hij zichzelf aan het aanleren is, dat hij vanuit stastand ook zelf weer kan zitten. Dit gaat helaas gepaard met het stoten van zijn hoofd op de vloer of hard op zijn billen terecht komen. Hij draagt dat lot waardig. Is het verdriet het ene moment enorm groot, het volgende moment onderneemt hij alweer een nieuwe poging. De held. Als wij hem in de box zetten, staat hij ook in no time, en daar kan hij wel een aantal stapjes zetten, hij komt van de ene kant van de box naar de andere! Dat is nogal wat toch?
Max heeft ook twee tandjes bovenin, kwamen in een avond door en er staan er nogal wat op doorbreken lijkt het. Al met al veel ontwikkelingen. Dat maakt dat Max zijn wereld redelijk op zijn kop staat en hij wil dar graag laten weten lijkt het. Hij is nogal eenkennig, boos als iets niet lukt, of hij het anders wil dan wij. Kortom.. hij krijgt een eigen willetje. Mooi om te zien. Het is en blijft genieten met de kleine man.

maandag 7 juli 2008

Staan...






Hebben we net het berichtje geplaatst van succesvolle pogingen die Max doet om te gaan staan, trekt hij zich gewoon vanuit zitstand op aan zijn box om te gaan staan. Heel kanp. Hij lijkt er zelf van te schrikken. Hij doet het niet zo vaak en soms met hulp van papa, maar staan kan hij! We hadden al 1 traphekje op zolder, omdat zowel Mien als ik daar weleens werken en Max er dan bij is en snel richting trap kroop. Nu moeten we dus ook 1 beneden, want een beetje kunnen staan is blijkbaar niet genoeg voor meneer Max. Vandaag moest hij ook de eerste twee treden van de trap beklimmen. 7 juli 2008. De rust is definitief voorbij denken wij...

zaterdag 5 juli 2008

Kiekeboe




Alweer een tijdje geleden sinds de laatste foto. En wel veel ontwikkelingen. Max kruipt als een gestoorde, gaat overal heen. En net natuurlijk daar waar hij niet mag komen. Wij moeten nog steeds het huis meer Max-proof maken. Daarnaast is hij zich aan het optrekken. Hij staat nog niet hoor, maar heeft al wat succevolle pogingen gedaan waarbij hij zich aan iets optrekt tot een redelijke stastand, geholpen door papa of mama. Hij lacht nog steeds heel veel, eet heel graag en huilt best hard als zijn eten op is. Het is echt een heerlijk mannetje. Verhoudheid lijkt nu eindelijk over, hij is veel verkouden geweest. Hij heeft krentenbaard gehad (klinkt smeriger dan het is) en had toen ook hoge koorts. Maar daar zijn we allemaal weer doorheen. Nu lekker veel naar buiten, in een rompertje, met zijn lekkere dikke beentjes. Wat een genot!