Als het niet zo koud was, waren we waarschijnlijk naar de kinderboerderij gegaan. Maar harde wind en de kou houdt ons daar weg. En Max moest natuurlijk wel zijn energie en vooral blijkbaar zijn creativiteit kwijt. Dus gingen we verven. Vingerverf. Het begon erg rustig, hij keek de kat uit de boom. Wilde eerst zijn vingers niet vuil maken, wat natuurlijk redelijk onmogelijk is als je gaat vingerverven.... Dus mama deed het voor. Heel snel had hij de smaak te pakken. Gelukkig hadden we de ondergrond dik genoeg gemaakt. Want Max kent de term vingerverven nog niet zo goed, hij verstond er iets anders onder. Hij doopte zijn hele hand in de pot, pakte echt een klodder en sloeg dat op het papier. Hij vond het wel erg interessant en was heel geconcentreerd bezig. En uiteraard zat hij uiteindelijk onder... En zo hoort het ook!
