Prins Max is heel graag buiten. Zo graag dat hij 's ochtends voor de deur gaat staan en naar buiten wijst. Zo graag dat hij naar zijn jasje wijst. Zo graag dat hij pogingen doet (gelukkig nog kansloos...) om zelf de deur te openen. Zo graag dat hij op zijn grote auto in een streep richting en vaak ook tegen de deur rijdt. Zo graag dat zelfs de begeleidsters op de crèche het opgevallen is. En zo graag dat als hij eenmaal buiten is, hij ABSOLUUT NIET meer naar binnen wil. Vaak genoeg denken de mensen bij ons in de buurt dat er heel iets mis is als Prins Max de buurt trakteert op wel heel veel lawaai voor zo'n kleine spruit, als we hem tegen zijn wil in naar binnen dragen. Zowel Miente als ik hebben al een paar keer "problemen" gehad bij het kinderdagverblijf bij het ophalen. Dan zijn ze buiten en wil hij echt niet mee. Waarom zou je ook als je daar een glijbaan hebt waar je als dreumes zelf op kunt klimmen en af kunt glijden. Paradijs...
En nu dus ziet het er goed uit voor Prins Max. Vandaag bijna de hele dag buiten en de dagen worden mooier en mooier. Wat een leven....
