Een nieuw vriendje....

We waren een weekendje weg in het Twentse land, op een heuse boerderij! Twee nachtjes met z'n drietjes weg. Heerlijk. Een heerlijke boerderijkamer, een heule grote open haard in de gemeenschappelijke ruimte, die je zelf mocht bedienen. Veel ruimte, waar Max zich heel snel thuis voelde en rondrende achter Donja de hond aan. (die vond het overigens minder leuk). En... de koeienstal met allemaal nieuwe vriendjes voor Max. Hoewel... na drie keer hard met zijn fietsje langs alle koeien in de stal te hebben gesjeesd, kwam Max tot de ontdekking dat er wel HEEL VEEL KOEIEN waren en werd hij ineens bang. Toen was de buitenstal interessanter, daar had je maar aan een kant heel veel koeien. Er was er een, die echt steeds met Max "meeliep" en zich liet aaien. Heel lief. Verder nog een leuk uitstapje naar Ootmarsum en een onvergetelijk bezoek aan Villa Kakelbont, een restaurant voor kinderen, alwaar wij naast de Ballenbak werden gestationeerd. Max vond het in een woord GEWELDIG. Later kwamen er wat kindjes bij en deed hij zijn best om ook mee te doen. Met natte haren van zweet en opwinding, konden we hem met moeite bewegen om zijn patatjes te komen eten. Hij heeft heerlijk geslapen..... Lekker genoten dus....

Even een tekstuele update, fotos volgen. Met Max gaat het heel goed, steeds beter praten, steeds bijdehanter. Nog steeds heel vrolijk.
Hij zit nu in een groep met iets grotere (lees oudere) kindjes en dat is soms ook te merken. Van de leidsters horen we dat hij soms de dingen van afstand bekijkt, tot hij zelf mee wil doen.
Van de week zaten we aan tafel toen hij ineens uit zichzelf "in de maneschijn" ging zingen. Zo schattig. Paar dagen later zong hij in bad ineens: "Lang zal ze leven". Dus zingen is nu favoriet. Bob de Bouwer, "de Wielen van de Bus", het liedje van Teigetje en Pooh etc. Heel schattig.
Max is ook nog steeds graag degene die de dienst uitmaakt. Hij dirigeert ons op zijn speelkleed, geeft aan dat we mee moeten spelen, maar krijgen vervolgens geen enkele auto van hem waar wij daadwerkelijk mee mogen spelen.
Hij gaat dus steeds beter praten. Als ik Miente aan de lijn hem die Max heeft opgehaald van de creche is er door de auto-telefoon een "echt gesprek" met hem te voeren over wat hij met wie heeft gedaan op de creche.
Als hij een appel ofzo wil, dan zegt hij Max wil appel (op zijn Maxiaans natuurlijk) om vervolgens zijn handje tegen je knie te duwen en te zeggen: ga maar...
Verder hoor je ook nog geregeld op luide toon door het huis "WIL NIET..." (willekeurig in te vullen wat hij niet wil). Wel grappig om te merken dat keuzes nog steeds het beste werken bij hem. Als met al, nog steeds erg genieten

VakantieMAX

Max is in het land van de Goedheilig man geweest. Hij zong ook regelmatig nog Dank u Sinterklaasje, dus wellicht voelde hij zijn aanwezigheid..... Wij zijn een weekje in Fuerteventura geweest en hebben het heerlijk gehad. Eerste week van januari, dus alweer even terug.

Het was heerlijk weer en we hebben genoten met zijn drieën. Helaas waren Oma Meta & Pake er niet bij, wegens een lichamelijke blessure. Afgezien van een mindere heenreis (6 uur vertraging in een stilstaand vliegtuig en we mochten er ook niet uit) hebben we echt genoten met een hoofdletter G. Max ook. In de speeltuin, het zwembad, in de Bar (papa bier, mama wijn zei hij dan), in het vakantiehuisje, in de eetzaal (flirten met de obers), in de zwembadbar (tatjes eten) en heel veel ijsjes eten, op de boulevard waar hij werd vervoerd op schoot van mama in haar tijdelijke rolstoel (middenvoetsbeentje gebroken), in het rode treintje. Kortom we hebben van alles gezien en gedaan en vooral heel erg genoten.

Met Max gaat het helemaal goed, word nog steeds meer een karaktertje. Nieuw in het verhaal is dat hij heeft geleerd om te zeggen WIL NIET. dus als we iets voorstellen, is een veel gehoorde reactie tegenwoordig: NOU, WIL NIET ...... Soms gepaard met de verbale en nonverbale uitingen die daarbij horen (boos, slaan, huilen, weglopen, op de grond gaan liggen). Over het algemeen is er heel goed uit te komen en gelukkig slaat ook Max weleens door en is er geen land met hem te bezeilen! Het moeilijkste is soms om je lachen in te houden. Al met al blijft het genieten van hem.