De held...

Alweer een tijdje geleden en wij hebben het idee dat de ontwikkelingen nu snel gaan. Max is geobsedeerd door knopjes. Alles, maar dan ook alles wat knopjes heeft, vindt hij interessant. Telefoons, laptops, afstandbediening etc. En Max heeft zelf genoeg dingen met knopjes, speelgoedtelefoon etc. Maar dat schijnt dan weer minder interessant te zijn. Papa's laptop staat op nummer 1 op de Old time favorites.

Daarnaast is hij groot eetfan, hij heeft dat natuurlijk van geen vreemde. Als wij aan het einde van zijn maal zeggen: opperdepop, begint hij hard te huilen.

Ook kan Max staan, zij het nog niet los. Maar hj trekt zich overal aan op. Het nieuwste trucje dat hij zichzelf aan het aanleren is, dat hij vanuit stastand ook zelf weer kan zitten. Dit gaat helaas gepaard met het stoten van zijn hoofd op de vloer of hard op zijn billen terecht komen. Hij draagt dat lot waardig. Is het verdriet het ene moment enorm groot, het volgende moment onderneemt hij alweer een nieuwe poging. De held. Als wij hem in de box zetten, staat hij ook in no time, en daar kan hij wel een aantal stapjes zetten, hij komt van de ene kant van de box naar de andere! Dat is nogal wat toch?

Max heeft ook twee tandjes bovenin, kwamen in een avond door en er staan er nogal wat op doorbreken lijkt het. Al met al veel ontwikkelingen. Dat maakt dat Max zijn wereld redelijk op zijn kop staat en hij wil dar graag laten weten lijkt het. Hij is nogal eenkennig, boos als iets niet lukt, of hij het anders wil dan wij. Kortom.. hij krijgt een eigen willetje. Mooi om te zien. Het is en blijft genieten met de kleine man.